Felaket anında yardımlaşmalarda bir numayız. Ama önlem almalarda her nedense son sıralardayız. Ne dersiniz...?
Ülkemiz yıllardır depremlerle sallanıyor. Kocaeli depremi, Sakarya ve Düzce depremi derken son olarak ta Manisa ve Elâzığ depremlerini yaşadık...
Bildiğimiz ama olmasını asla aklımıza getirmeden yaşadığımız gerçeklerle yeniden arka arkaya yüzleştiğimiz...
Yüzleşmelere doyamadığımızı en yetkin kurumdan, en alttaki bireye kadar unutmayı seçip başımızı kuma gömerek yaşadığımızı bir kez daha gördük..
.Acıyı paylaşma becerimiz kadar, önlenebilir olanları yetkinlikle görebilmeyi ve duzeltebilmeyi isterdim milletim adına, hepimiz için...
Her şey insan için... Ölüm de...Lakin acilen"Takdir" ve "Tedbir" dengesini öğrenmemiz lazım...İnsan olarak aciz olduğumuz aşikar...Lakin cahil oluşumuz tam bir şımarıklık..
Vazifemizi yapmayışımızı teslimiyetle örtmek sadece bir avuntu...
Teslimiyeti... Takdiri... Tedbiri... Liyakatı...Ehliyeti...
Yeniden düşünmeden, sorumluluk almadan, sadece konuşarak ve üzülerek devam edemeyiz...İnsan öğrenen bir varlıktır nihayetinde... Daha kaç kez sınıfta kalmamız gerekecek felaketlerden ders alabilmek için...
